Begin deze week warmde Beyoncé de wereld op voor de release van haar nieuwe album Renaissance. Ikzelf ben een fervente fan van deze powerwoman. Maar wie de voorbije een blik op Twitter wierp, merkte meteen dat ik niet als enige getriggerd werd door de lyrics van haar nieuwste single, ‘Break my soul’.

Het nummer verwijst naar The Great Resignation-trend die momenteel hoogtij viert, en dat raakt duidelijk een snaar bij de miljoenen mensen die het voorbije jaar zonder vrees hun job opzegden, op zoek naar groenere grasvelden. Die trend is trouwens een blijvertje, want ook het komende jaar zou één op de vijf werknemers wereldwijd van plan zijn van job te veranderen, zo bleek uit een recente enquête van PwC in 44 landen.

Er is iets aan de hand. We zijn meer dan twee jaar na het begin van de coronacrisis, en de arbeidsmarkt staat wereldwijd nog altijd in rep en roer. En duidelijk nog meer dan bij het begin van de pandemie, toen iedereen nog gedwee zijn worklifebalance op z’n kop liet zetten. Over hele de wereld worden stakingsacties op touw gezet. Na de nationale staking van maandag, is er deze week in ons land ook nog de driedaagse staking bij Brussels Airlines. Resultaat? 315 vluchten geschrapt, 40.000 reizigers getroffen. In Londen staakten gisteren dan weer de werknemers van de London Underground. Resultaat? Meer dan 1 miljoen pendelaars raakten niet op het werk.

Mensen zijn misnoegd. Mensen stellen het systeem in vraag. Mensen willen méér van het leven.

En dat valt te begrijpen, toch? Gisteren nog las ik over een Protime-ondervraging van duizend Vlaamse werknemers. Daaruit bleek dat – houd u vast – voor bijna 2 op de 3 Vlaamse werknemers de gedachte aan vakantie geen gelukzalig gevoel geeft, en dat bijna de helft 4 op daarvan zijn werkstress gewoon mee op vakantie neemt. En toch lijkt zelfs dát de meeste Vlamingen niet te stimuleren om uit hun gouden kooi te breken, op zoek naar nieuwe uitdagingen … De VDAB noteert al bijna een jaar historisch hoge vacaturecijfers, en België staat in de top 3 van EU-landen met de meeste openstaande vacatures.

Dat alles baart mij zorgen, want voor mij is werken vrijheid. Het is het pad effenen naar meer onafhankelijkheid en meer keuzemogelijkheden. Ikzelf word elke dag wakker met een onmiskenbare drijfveer om te gaan werken. Dus de dag dat je niet meer met volle goesting je werkdag invliegt, is het misschien tijd om al die miljoenen anderen achterna te gaan: om toch maar uit die gouden kooi te breken, en je werkgeluk achterna te gaan … want het kàn ook anders, luister maar naar Beyoncé!

Leave a Reply